Slow food for slow life
Door: Tim en Roos
Blijf op de hoogte en volg Tim en Roos
17 Februari 2013 | Vietnam, Quy Nhơn
''Slow food for slow life'', deze tekst zagen we bij een restaurantje op palen op een rivier. Ons leven hier is ook wat langzamer geworden, dus we zijn lekker aan het luieren met af en toe een hectische busreis tussendoor.
Vanuit Hanoi zijn we naar Hue gegaan, waar we wat tempels en het paleis hebben bekeken. Vlak voor de lange busreis werden we opgehaald door een minibus, we werden met weer eens veel te veel mensen in het busje gestopt. Tim en Roos zaten naast de chaffeur, op elkaars schoot met Tims been tegen de versnellingspook aan. Het busje reed achter een auto die plots voor een leeg kruispunt stopte. Dit was onverwachts, daardoor ramde het busje de achterkant van de auto. Ondanks dat er geen riemen waren is er toch niemand beschadigd, alleen de auto en het busje hadden allebei schade, zie de foto. In alle chaos is Tim ook nog eens zijn mobiel kwijtgeraakt.
Vanuit Hue zijn we naar Danang gegaan, een stad waar weinig toeristen komen. We hebben daar, na lang zoeken, toch een guesthouse gevonden aan zee. Daar hebben we ook de Marble Mountain beklommen, met backpack, hierdoor hadden we veel bekijks van de Vietnamezen die daar rondliepen. Roos moest daar bijvoorbeeld op de foto met 20 Vietnameze jongens, en ze werd gefilmd door een Vietnameze man.
Al deze Vietnamezen waren met de hele familie op stap vănwegen Tet. Deze horde famillies die verplaatsen zorgen voor grote problemen in het vervoer; alle bussen zitten vol en veel rijden niet, als je een reis boekt, betaal je daar twee keer zo veel voor. Dit probleem doet zich ook voor bij hostels en hotels. Achteraf gezien hadden we beter na Tet naar Vietnam kunnen gaan.
Na Danang zijn we naar Hoi An gegaan, een mooi oud stadje, dat niet vernietigd is door de oorlog. In Hoi An is het overal heel gezellig, iedereen doet aardig tegen elkaar, behalve in de hotels. Het was al heel moeilijk om een budget hotel te vinden, maar uiteindelijk hadden we een kamer voor 10 dollar per nacht. De kamer was niet mooi, heel klein en er liepen hagedissen over de muur maar we moesten het er maar mee doen. Toen we na drie dagen uitcheckten zij het meisje achter de balie opeens dat het 15 dollar per nacht was (maar dảt hadden we niet afgesproken!). Wij wilden dat uiteraard niet betalen, maar ze hadden onze paspoorten nog en er was geen mogelijkheid dat wij ons paspoorten terugkregen en te weinig zouden betalen. Roos was na het schreeuwen tegen het baliemeisje maar buiten gaan staan, ze kon het niet meer aan. Terwijl Tim in de tussentijd erg vriendelijk haar probeerde duidelijk te maken dat als wij 12,50 betaalden dat zij de andere helft van de fout op zich moest nemen. Het baliemeisje begon ons te negeren, de bus kwam eraan, dus we hadden geen keus. We hebben het betaald.
Na, alweer, een hectische busreis zijn we nu in Quy Nhon aangekomen. We verblijven in een heel relaxed hostel voor 9 dollar per nacht (hopelijk dit keer wel betrouwbaar). We luieren op het strand, Roos is al verbrand.
Overmorgen nemen we de bus naar Nha Trang. Een ander plekje aan zee.
Liefs uit Quy Nhon
Vanuit Hanoi zijn we naar Hue gegaan, waar we wat tempels en het paleis hebben bekeken. Vlak voor de lange busreis werden we opgehaald door een minibus, we werden met weer eens veel te veel mensen in het busje gestopt. Tim en Roos zaten naast de chaffeur, op elkaars schoot met Tims been tegen de versnellingspook aan. Het busje reed achter een auto die plots voor een leeg kruispunt stopte. Dit was onverwachts, daardoor ramde het busje de achterkant van de auto. Ondanks dat er geen riemen waren is er toch niemand beschadigd, alleen de auto en het busje hadden allebei schade, zie de foto. In alle chaos is Tim ook nog eens zijn mobiel kwijtgeraakt.
Vanuit Hue zijn we naar Danang gegaan, een stad waar weinig toeristen komen. We hebben daar, na lang zoeken, toch een guesthouse gevonden aan zee. Daar hebben we ook de Marble Mountain beklommen, met backpack, hierdoor hadden we veel bekijks van de Vietnamezen die daar rondliepen. Roos moest daar bijvoorbeeld op de foto met 20 Vietnameze jongens, en ze werd gefilmd door een Vietnameze man.
Al deze Vietnamezen waren met de hele familie op stap vănwegen Tet. Deze horde famillies die verplaatsen zorgen voor grote problemen in het vervoer; alle bussen zitten vol en veel rijden niet, als je een reis boekt, betaal je daar twee keer zo veel voor. Dit probleem doet zich ook voor bij hostels en hotels. Achteraf gezien hadden we beter na Tet naar Vietnam kunnen gaan.
Na Danang zijn we naar Hoi An gegaan, een mooi oud stadje, dat niet vernietigd is door de oorlog. In Hoi An is het overal heel gezellig, iedereen doet aardig tegen elkaar, behalve in de hotels. Het was al heel moeilijk om een budget hotel te vinden, maar uiteindelijk hadden we een kamer voor 10 dollar per nacht. De kamer was niet mooi, heel klein en er liepen hagedissen over de muur maar we moesten het er maar mee doen. Toen we na drie dagen uitcheckten zij het meisje achter de balie opeens dat het 15 dollar per nacht was (maar dảt hadden we niet afgesproken!). Wij wilden dat uiteraard niet betalen, maar ze hadden onze paspoorten nog en er was geen mogelijkheid dat wij ons paspoorten terugkregen en te weinig zouden betalen. Roos was na het schreeuwen tegen het baliemeisje maar buiten gaan staan, ze kon het niet meer aan. Terwijl Tim in de tussentijd erg vriendelijk haar probeerde duidelijk te maken dat als wij 12,50 betaalden dat zij de andere helft van de fout op zich moest nemen. Het baliemeisje begon ons te negeren, de bus kwam eraan, dus we hadden geen keus. We hebben het betaald.
Na, alweer, een hectische busreis zijn we nu in Quy Nhon aangekomen. We verblijven in een heel relaxed hostel voor 9 dollar per nacht (hopelijk dit keer wel betrouwbaar). We luieren op het strand, Roos is al verbrand.
Overmorgen nemen we de bus naar Nha Trang. Een ander plekje aan zee.
Liefs uit Quy Nhon
-
17 Februari 2013 - 14:48
Marianne:
Lieve Roos en Tim,ik geniet van jullie reisverslag.
Ik kijk de hele week uit naar jullie spannende verhalen en meegestuurde foto,s.
Ze zijn prachtig, meer meer graag.
Heb je nog last van die rotmug Tim?
Liefs en een goede, veilige reis verder.
P.S. Laat ze op papier de afgesproken prijs zetten, zitten jullie altijd goed.
Marianne.
-
17 Februari 2013 - 16:21
Opa Jan En Hanneke:
Lieve Tim en Roos,
wat leuk om weer wat van jullie ervaringen en belevenissen in dat verre Azie te lezen, gelukkig hebben jullie niks aan dat "ongelukje"over gehouden! het blijft toch oppassen geblazen. Is het filmpje van Roos met die kleine Vietnamese straks op Youtube te zien. Blijven smeren lieve mensen. We kijken weer uit naar het volgende reisverslag. Goed idee van Marianne om de prijs de volgende keer op papier te laten zetten. Veel plezier verder en have fun!! dikke kus!! -
18 Februari 2013 - 09:30
Hanna:
He Roos, leuke foto met dat Vietnamese hoedje. Ik zie dat je eindelijk je fruit hebt gevonden. Maar zeker wel zwaar om de hele dag zo met die bananen en ananassen rond te lopen? -
18 Februari 2013 - 18:06
Guusje En Yvonne:
Hey Roos en Tim!! :D
Oh My God wat een afzetters! Tsss.. Hopen dat het niet nog een keer zo gaat.
Klinkt wel allemaal geweldig, jullie maken veel mee ;)
Hoop snel weer wat te horen :)
xxx Guusje en Yvonne -
02 Maart 2013 - 16:18
Anouk:
Wat een leuke verhalen, ik ben weer helemaal bij haha! En echt super mooie foto's, volgens mij herken ik deze baai ook uit het boekje wat roos had gemaakt, echt heel mooi! Ziet er ook heel gezellig uit op de foto met die andere backpackers! Geniet ervan en ben benieuwd naar de volgende verhalen!
Liefs Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
